எனது விழி வழியில்...

[Agnii]

My posts here...

 

[Agnii]

With time I have learnt
Competitions are not
About the Titles or Likes
Nor the accolades I receive;

Its about the Talents
Seeded and Nurtured herein;

Its about pushing
Limits and Possibilities within;

Its about the depth - of
Friendship through thick and thin;

Its about the memories
Ingrained in my heart soothin;

For now,
I prioritize the authentic happiness
Spiralled out from -
The magic of competence
Sprinkled in my spirit!

 

[Agnii]

Thousands of thoughts traverse,
My mind ever in motion, muse?!

Sometimes;
Yet sometimes Flash away,
Akin lightening through darkened sky;

Day dreaming and often murmuring thyself,
A converse with the past come forth?!

Frothing up to surface thine mind,
Often sad and pleasant some kind;

Presume may be a timeless sojourn!
Now learnt to live up and enjoy: mourn;

Not for what is gone but with resilience
Life is given, Blessed and Bestowed knoweth
You all Tricenarian!

 

[Agnii]

ஆடினேன்
மயிலா நீ
அடங்கு
என்று ஆணை வந்தது

பாடினேன்
குயிலா நீ
கூவாதே
என்று கேலி வந்தது

சிரித்தேன்
பொம்பள சிரிச்சா போச்சு
நிறுத்து
என்று சீறல் வந்தது

அழுதேன்
பொட்ட புள்ள ஒப்பாரி
வீட்டுக்கு ஆகாது
என்று உறுமல் வந்தது

எண்ணங்களை
நேர் பட பேசினேன்
அகந்தை
என்ற பட்டம் வந்தது

கற்பு பொய்
கண்ணியம் பொதுவென சொன்னேன்
கலகக்காரி
என பங்கம் செய்தது

சமூக கரையான்கள்
சீறும் சிங்கத்தை
அடக்க முடியுமா?

#SingaPenney

 

[Agnii]

தூக்கத்திற்கு
தலையணையாய் அல்ல
என் அக இணையாய்
நீ வேண்டும்
என்றும் என்னவளே!

 

[Agnii]

வாழ்வியலின் வாய்ப்புகளால்
வண்ணங்களின் கூட்டு ஆட்டம்
வந்தவைகளும் விருந்தினரும்
வீழ்ந்து உடைந்தாலும்
வெற்றி உவந்தாலும்
வண்ணத்தோடு வாழ்ந்திருப்போம்!

 

[Agnii]

என் உலகம் சிறியதுதான்
எனினும் அதில் இருக்கின்றது
என் சிறகுகள் வாழ்வதற்கு போதுமான
ஒரு சிறு வானம்!

உங்கள் பிரபஞ்சம் மிகப் பெரியது
ஆயினும்
அட்டவணையிட்டு ஒரே வட்டப்பாதையில்
சுற்றிவரும் கோளினுடையது போன்றது
உங்கள் இருத்தல்!

 

[Agnii]

மழைச்சாரலுக்கு வழிவிட
ஒரு ஜன்னல்
நாம் அடுக்கடுக்காய் அமர
ஒரு இருக்கை
குளிர் காய தேநீர் கோப்பை!

காற்றில் குப்பைகளை
கூட்டி பெருக்கி
மழைத்துளிகள் தெளித்து
வானவில் கோலம் போட்ட சாலையில்
உன்னுடன் ஒரு பொடிநடை!

அளவான வீடு
அளவில்லா பேச்சு
சாப்பிட ஒரு தட்டு
ஊட்டிவிட உன் கரங்கள்
உப்பில்லா உணவு
தொட்டுக்கொள்ள அலுவலக கதை!

கண்ணை உறுத்தும் நிலவு
போர்த்திகொள்ள மேகம்
அதிகாலை ஒன்பது மணியின்
விழிப்பில்
கன்னத்தில் அறையும்
உன் கூந்தல் !

உன்னை தட்டி கேட்க ஒரு பையன்
எனக்கு வாதாட ஒரு பொண்ணு
தித்திப்பாய் வாழ்க்கை
திகட்டாத காதல்!

 

[Agnii]

உலக மலர்கள் ஊஞ்சலாட ஏங்கும் - கார்மேக கூந்தல் இவளது என்றறியா மடந்தை;
இலையுதிர் கால காற்றில், தானே கிழியும் இலைகள் -
இவளது பாதம் தீண்ட தானென்று தெரியா குழந்தை !

மழைத்துளிகள் முத்தமிட்ட புல்வெளியில் -
மலர் பாதம் பதித்து நடந்ததோர் பூந்தேர்;

பூவை சுற்றி வண்டுகள் தானே வட்டமிடும் -
பூங்கொத்தை சுற்றி இப்பூவும் வட்டமிடுவதேன் ;
பூவில் வண்டு தேன் தேடும் - பிற
பூக்களில் இப்பூக்குட்டி என்ன தேடிடுமோ !

 

[Agnii]

என்னத் தாங்கி சீராட்டிய மடி
சுருங்கித்தான் போச்சு
என் உள்ளங்கை ரேகை தடவும்
மென்விரலும் வத்தித்தான் போச்சு;

இருந்தும் உன் பாசம் மட்டும்
வாழ்ந்து நிக்கும் வானம் முட்டும்;

வெத்தலைய இ டிச்சு
வாயில அதக்கிக்கிட்டு
நீ கதைக்க நான் கேப்பேன்
வாய தொறந்துகிட்டு;

மணக்கும் ராகி களி கிண்டி
உன் பாசம் முழுசா அதுல கொட்டி
நெத்திலி கருவாடோட நீ ஊட்ட
நெதமும் தி ண்பேன் பொட்டாட்ட;

அழகானு உச்சி மோந்து நீ பார்ப்ப
ஊருசனம் கண் அழிக்க
கருப்பன துணைக்கழைப்ப
முக்கூட்டு மண்ணுல சுத்தியும் போடுவ;

எந்த  தேசம் போனாலும்
என் உசுருக்குள்ள உன் வாசம்;
சுருக்கு பை ராணி
நீ சொன்ன நெறிப்படி
நான் சிறப்பா வாழ்ந்திருப்பேன்!

 

[Agnii]

உன்னை முதன்முறை
கண்ட பொழுதில் - என்னுள்
ஒராயிரம் மின்னல் வெட்டுகள்;

என் கரம் உன்னை
தொடத் துடித்ததில் - மனதுள்
நூறாயிரம் ஏக்க தாபங்கள்;

என் மீளா உழைப்பில்
மூழ்கா முயற்சியில்
உன்னைத் தொட்டடைந்த
நகரா நொடிகளில் - களிப்புடன்
விழியோரத்தில் கண்ணீர்த் திவலைகள்;

மெல்ல தடவினேன் ஒளிர்ந்தாய்
அரவணைத்தேன் ஏற்றுக் கொண்டாய்
திருக்கினேன் மு டுக்கினேன் மெதுவாய்
மென் சத்தத்தில் சுழன்றாய் சாதுவாய்;

சீராய் என்னுள் அடங்கினாய்
என்றும் நீங்கா உறவானாய்;

இதுவரை காணா உலகங்கள்
தொடா சிகரங்கள்
காணாக் காட்சிகள்
நுழையா சந்துகள்
முந்தா வழித்தடங்கள்;

முத்தமிட்டேன் மோட்சம் அடைந்தேன்
மறுபிறவியிலும் உன்னையே அடைவேன்


#BikeLove

 

[Agnii]

களத்து மேட்டுல போறவளே
என் மனசுல பாத்தி கட்டி
நீ நட்ட பயிருக்கு
பெயரு தான் என்னடியோ?

நெல்லு விதைக்க போறவளே
நீங்காம உன் நினைப்ப
நெஞ்சுல தான் விதைச்சுப்புட்ட
கனவுலயும் நீங்காதது ஏனடியோ?

கொலுசு குலுங்க போறவளே
கிளுக்கி சிரிக்கும் பொண்மயிலே
காதுக்குள்ள நீ நிறைச்சா - மனசுல கிங்கினிக்கும் பெயருதான் என்னடியோ?

புல்லு கட்ட தூக்கிகிட்டு
மல்லுகட்டி போறவளே
கண்ணால என்ன தாக்கிப்புட்டு
கள்ளி செய்யும் கலகம் ஏனடியோ?

சீராள புடவை உடுத்தி
சிங்காரமா போறவளே
உன் முந்தாணி படபடப்பு
எனக்கு சொல்லும் செய்தியும் என்னடியோ?

காளை நெஞ்ச கொன்னுபுட்டு
களை பறிக்க போறவளே
மாலை திரும்பும் போது - மாமனுக்கு
மறக்காம செய்தி சொல்லடியோ!

 

[Agnii]

பறவைகளின் சப்தமே
உலகின் இனிதென
உணர்ந்தேன்
உன் மௌனம் உடையாத வரையில்!

மழையில் மயிலாட்டமே
மதிமயக்கும் மாபெரும்
செயலென்றேன்
உன் கூந்தல் கலையாத வரையில்!

 

[Agnii]

கண்களில் மல்லிகை
இதழ்களில் ரோஜா
கரங்களில் பவளமல்லி
கால்களில் பன்னீர் புஷ்பங்கள்
மழலை மணம் பரப்பும்
புதிரான பூச்செடி இவள்!

 

[Agnii]

ஒவ்வொரு மௌனத்துள்ளும்
ஒராயிரம் அர்த்தங்கள்!

ஏளனித்தவரிடம்
எத்தனிக்காத மௌனம்
அவமானம்;

ஓங்கிய சுடுசொல்லால்
ஒடுங்கும் மௌனம்
ஆத்திரம்;

சீராத சினத்தில்
சிவக்கும் மௌனம்
எதிர்ப்பு;

கலைந்த கனவில்
கலையாத மௌனம்
ஏக்கம்;

துடிக்கும் மனதின்
துவண்ட மௌனம்
துக்கம்;

அசையும் உடலில்
அசையா மௌனம்
தூக்கம்;

அசையா உடலில்
உயிரின் மௌனம்
மரணம்;

மௌனம் ஆனந்தம்
மௌனமே ஆதி அந்தம்!

 

[Agnii]

உன் விழி
கணைகளால்
என்னை தாக்கினாய்!

இரத்த கசிவின்றி
இதயம் தனை
சூறையாடினாய்!

காதல்
அஹிம்சையா வன்முறையா?

 

[Agnii]

விடியல்கள் விரைந்திட
இரவுகளோ நீளும்
கவிதைகள் துலங்கிட
நின் நினைவுகள் கொல்லும்
விழிகளும் கசிந்திட
திசையற்ற பாதை நோக்கும்
உணர்வுகள் விழித்திட
உயிர்மெய் கருகும்

 

[Agnii]

குழந்தையாய் தவம் இயற்றி வந்தோம்!

பட்டாம்பூச்சியாய் சுற்றித் திரிந்து
இயற்கை அன்னையின்
மடியில் திளைத்தோம்;

தடுப்பூசி முன்பே இங்கு
சாதி அடையாளங்கள்
குத்தி கொண்டோம்;

இதழ்கள் பிரித்து மலரும் முன்னே வழிமுறையென
வண்ணம் தொலைத்தோம்;

புத்தக பொதி சுமந்து
வகுப்பறை
சிறையில் அடைந்தோம்;

ஆன்மாவை அகாலமாய்
தொலைத்து
மதிப்பெண்கள் சேர்த்தோம்;

அறிவியலுடன் ஆகபலவும் கற்று
மாய போட்டியில்
மனிதம் மறந்தோம்;

தன்னிறைவு என்னும்
உயிரொளி தொலைத்து
அறிவகந்தை வளர்த்தோம்;

அளவற்ற ஆசை பெருக்கி
அகவிருட்டில்
பணம் மோகத்தில் அலைந்தோம்;

கணினி மடியில் அகிலம் மறந்தோம்
செயற்கை வியந்து இயற்கை துறந்து
மனதின் மாசில் மூழ்கித் திளைத்தோம்;

நவீன வாடிக்கை இதுவென வாழ்ந்து
முடிவிலாவது - பிணமென
இயற்கை மண்ணை திண்போம்!

 

[Agnii]

உன்னுடன் இருக்கும்
ஒவ்வொரு நொடியும்
மகோற்சவம்;

நீ உதிர்க்கும்
ஒவ்வொரு சொல்லும்
தேவகானம்;

இதழ்கள் வளைந்த
உன் சிரிப்புகள்
மினுக்கும் நட்சத்திரங்கள்;

முகந்திரிந்த நொடிப்பில்
நீ சுளிக்கும் உதடுகள்
வெள்ளி நீரோடைகள்;

உன் பேருவகையில்
சுருங்கும் கண்ணோரம்
என் கவி வரிகள்;

உன் முசட்டு பார்வைகளில்
நமக்கு பிறக்கவிருக்கும்
பிள்ளையின் சாயல்;

உன் மேக கூந்தல்
நான் மறையும்
மோக காடு;

மார்பில் முகம் புதைத்து
நீ அணைக்கும் நொடி
என் மகோன்னதம்!

 

[Agnii]

அணு ஆயுத
போரா புரிகிறாய்?

என்னுடலின்
ஒவ்வொரு அணுவிலும்
காதல் செலுத்தி
என்னை வீழ்த்தினாய் நீ!